บริหารงานด้วยหลัก 4Q+2Q???

เกี่ยวกับหลัก 4 Q อาจารย์อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์ นักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ กล่าวไว้ว่า “การทำงานใด ๆ ก็ตาม ทุกคนย่อมมีความต้องการให้งานที่ได้รับมอบหมายประสบผลสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้” ผู้เขียนเห็นด้วยกับคำกล่าวนี้ เพราะมองว่า โดยหลักธรรมชาติแล้ว มนุษย์ทุกคนมีจิตใต้สำนึกในตัวตนเกี่ยวกับความรับผิดชอบแห่งตนอยู่ รักตัวเอง มีความต้องการแห่งความสำเร็จของชีวิต ตามที่ทฤษฏีแห่งความต้องการของมาสโรล์กล่าวไว้ ความสำเร็จ การได้รับความยกย่องชมเชย นี่คือพฤติกรรมมนุษย์ที่มี

แต่การทำงานให้ได้ดี ให้ประสบผลสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้อย่างมืออาชีพ ผู้ปฏิบัติงานต้องนำเทคนิคหรือเครื่องมือที่ดีเข้ามาช่วยในการบริหารงาน

วิธีการหรือเทคนิคที่ดีจะทำให้คุณสามารถจัดการและบริหารงานต่าง ๆ ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีภายใต้ระยะเวลาที่จำกัด

หลัก 4 Q จึงเป็นเทคนิคในการบริหารงานที่น่าสนใจ แล้วอะไรคือ 4 Q เราลองมาอ่านดู

Q ที่ 1 - Management Quotient (Mgnt.Q) ความฉลาดทางการจัดการงาน
Q ที่ 2 - Intellectual Quotient (IQ) ความฉลาดทางเชาวน์ปัญญา
Q ที่ 3 - Emotional Quotient (EQ) ความฉลาดทางเชาวน์อารมณ์
Q ที่ 4 - Health Quotient (HQ) ความฉลาดในด้านสุขภาพ

ความฉลาดทางการจัดการ (Management Quotient : Mgnt. Q)
ความฉลาดทางการจัดการ (Management Quotient : Mgnt. Q) คือ ความฉลาดในการบริหารและจัดการงานโดยใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในการจัดการงานให้สำเร็จภายใต้ระยะเวลาที่กำหนด ทั้งนี้ความฉลาดทางการจัดการนั้นไม่ใช่มีเฉพาะแต่ระดับหัวหน้างานหรือระดับผู้บริหารเท่านั้น พนักงานระดับปฏิบัติการก็ควรจะมีความฉลาดในการจัดการงานหรือบริหารงานของตนเองด้วย

ความฉลาดทางเชาวน์ปัญญา (Intellectual Quotient: IQ)
ความฉลาดทางเชาวน์ปัญญา (Intellectual Quotient: IQ) คือ ความสามารถทางสมอง ความคิดวิเคราะห์ และความสามารถในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ คงไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความฉลาดทางเชาวน์ปัญญาไม่มีส่วนทำให้การทำงานประสบผลสำเร็จ มีผู้วิจัยพบว่า IQ มีส่วนสำคัญที่ทำให้การทำงานประสบความสำเร็จประมาณ 20% นอกนั้นจะเป็นความสามารถในด้านอื่น ๆ 80% ดังนั้น IQ จึงเป็นปัจจัยหนึ่งที่สำคัญและมีผลต่อการทำงาน ผู้ที่มี IQ ย่อมจะรู้ในสิ่งที่ควรทำก่อนและหลัง มีการจัดระบบความคิดของตัวเอง คิดหาวิธีการในการทำงานให้ง่ายและรวดเร็วขึ้น…แล้ว IQ พัฒนาได้ไหม?…ผู้เขียนขอบอกว่า สามารถพัฒนาได้ตามอายุและประสบการณ์ในการทำงาน

ความฉลาดทางเชาวน์อารมณ์ (Emotional Quotient: EQ)
ความฉลาดทางเชาวน์อารมณ์ (Emotional Quotient: EQ) คือ ความสามารถทางการจัดการและการบริหารอารมณ์ของตัวเองเมื่อเผชิญกับปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในการดำเนินงาน…เช่น รู้จักตัวเอง ยอมรับความสามารถของตนเอง รับรู้ขีดจำกัดและจุดที่คุณสามารถจะพัฒนาได้ รวมทั้งรับรู้ความรู้สึกของตนเองว่าเป็นอย่างไรในสถานการณ์ต่าง ๆ ตลอดจนความสามารถหาวิธีในการควบคุมความรู้สึกของตัวคุณเองโดยเฉพาะความรู้สึกในเชิงลบของตัวคุณ....... ยิ้มเข้าไว้แล้วจะดีเอง จงยิ้มสู้ อย่าท้อแท้และสิ้นหวังกับปัญหา "ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ใช่มีไว้ให้กลุ้ม" ให้คิดเสมอว่าปัญหาทำให้เราเกิดการเรียนรู้ การเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของตัวคุณเองจะทำให้คุณจดจำและเรียนรู้ได้เร็วที่สุด..ขอให้เผชิญหน้ากับปัญหาด้วยใจที่มีพลัง…แล้วคุณจะพบว่ายังมีหนทางอีกมากมายในการแก้ไขปัญหา "ทุกปัญหาย่อมต้องมีทางออกอย่างแน่นอน" .......... คิดทางบวกอยู่เสมอ ให้มองโลกในทางที่ดี มองทางบวกเสมอ (Positive Thinking) ไม่โทษตนเองและผู้อื่น เพียงแค่ปรับเปลี่ยนความคิดของตัวคุณเองจากด้านลบเป็นด้านบวก สิ่งนี้เองจะทำให้คุณมีสติ รู้ตัวเองอยู่เสมอ รวมทั้งรู้ตัวว่าคุณควรจะทำอย่างไรในสถานการณ์หรือเหตุการณ์ต่าง ๆ .......... ยอมรับและเข้าใจผู้อื่น ยอมรับและเข้าใจความต้องการและความรู้สึกของแต่ละคนได้ ให้อภัยและไม่ถือโทษโกรธเคืองในการกระทำต่าง ๆ

ความฉลาดในด้านสุขภาพ (Health Quotient: HQ)
ความฉลาดในด้านสุขภาพ (Health Quotient : HQ) คือ ความสามารถทางการจัดการและการบริหารสุขภาพของตัวเอง…ใส่ใจในสุขภาพของตัวเอง… ความเครียดจะทำให้สุขภาพกายอ่อนแอ สุขภาพจิตย่ำแย่ และในที่สุดผลการปฏิบัติงานก็จะไม่มีประสิทธิภาพ…คุณควรดูแลและใส่ใจต่อสุขภาพของคุณสักนิด โดยการหาเวลาออกกำลังกายเสียบ้าง..... การออกกำลังกาย จะช่วยทำให้สมองทุกส่วนของคุณทำงาน ระบบความจำของคุณดีขึ้น และที่สำคัญมันจะทำให้คุณมีสมาธิในการทำงานมากขึ้น…ลองทำดูนะคะ..ไม่ลองไม่รู้

"ความฉลาดทางปัญญา การรู้จักบริหารอารมณ์ของตนเองและผู้อื่น รวมทั้งความใส่ใจและดูแล สุขภาพของตัวคุณ สิ่งแหล่านี้เองจะเป็นปัจจัยสนับสนุนให้คุณสามารถจัดการระบบการทำงานของตัวคุณเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ"

ผู้เขียนเห็นว่า หากองค์กรหรือหน่วยงาน สร้างระบบและพัฒนาคน พนักงาน ให้มีการนำวิธีการหรือเทคนิคการบริหารด้วยหลัก 4 Q มาใช้ในการทำงาน ย่อมจะทำให้การบริหารงานเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพอย่างแน่นอน

ท้ายนี้ ผู้เขียนขอเสนอแนะว่า น่าจะเพิ่ม Q : Quotient ให้มากกว่า 4 ตัวนี้น่าจะดี และดีมากที่สุด

ผู้เขียนขอเสนอเพิ่มเติม 2 Q คือ

Q ที่ 5 Moral Quotient (MQ) ความฉลาดทางศีลธรรม จริยธรรม

Q ที่ 6 Adversity Quotient (AQ) ความฉลาดในการแก้ไขปัญหา

สำหรับความหมาย มีอยู่แล้วในคำนั้นๆ

(อ้างอิง..อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์..)

Web Online System

ผู้เขียนได้มีโอกาสสัมผัสงานโครงการประชุมชี้แจงระบบ Web Online ที่จัดโดยกรมบัญชีกลางในฐานะที่เป็นหน่วยงานกำกับ ดูแล ระบบ GFIMS

ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจกับ ระบบ GFMIS ก่อนว่า เป็นระบบอะไร หากผู้อ่านไม่ได้เกี่ยวข้องกับส่วนราชการ ผู้อ่านก็คงจะสงสัยว่า ระบบ GFMIS คือ อะไร เกี่ยวข้องกับใคร ทำให้ต้องมี และ(((สงสัยอีกหลายอย่าง))) เหมือนตอนแรกเมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2547 ที่ผู้เขียนก็ งงและสงสัย แต่ด้วยที่เป็นคนกรมบัญชีกลาง ก็ต้องทราบและรู้เรื่องนี้ แม้ผู้เขียนเองจะไม่ได้ปฏิบัติงานด้านนี้โดยตรง …การเรียนรู้ด้วนตนเองจึงเกิดขึ้น….



GFMIS คือ ระบบการบริหารการเงินการคลังภาครัฐแบบอิเล็กทรอนิกส์

ประมาณปี พ.ศ. 2548 รัฐบาลสมัยนั้น ต้องการปรับเปลี่ยนแนวทางการดำเนินงานของภาครัฐให้มีความโปร่งใสในการตัดสินใจ รวมทั้งมีวิธีทำงานที่รวดเร็วและคล่องตัวเพิ่มมากขึ้น จึงนำไปสู่คำว่ารัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (e-Government) และนำไปสู่การปรับการดำเนินงานในส่วนของการบริหารงานด้านการคลังของประเทศ ซึ่งรัฐบาลสมัยนั้นได้กำหนดนโยบายดำเนินการปรับปรุงการบริหารงานด้านการคลังของภาครัฐให้มีประสิทธิภาพ โดยนำอิเล็กทรอนิกส์เข้ามาเป็นเครื่องมือทางการบริหารการคลังของภาครัฐ โดยใช้ชื่อว่า ระบบการบริหารการเงินการคลังภาครัฐแบบอิเล็กทรอนิกส์ ตรงกับภาษาอังกฤษว่า Government Fiscal Management System : GFMIS และคณะรัฐมนตรีได้มีมติเห็นชอบเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวในวันที่ 22 กรกฎาคม 2546 และดำเนินการออกแบบและพัฒนาระบบ ให้ส่วนราชการนำไปใช้ ในระยะแรกเป็นระบบแบบ Online Real Time วันที่ 1 ตุลาคม 2547 และใช้เบิกจ่ายตรงในระบบ GFMIS โดยใช้ระบบ Excel Loader และนำส่งข้อมูลผ่านเครือข่าย Intranet และ Internet ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม 2548

Web Online System ได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อลดข้อจำกัดทางด้านเทคนิคในการปฏิบัติงานในระบบ Excel Load รวมทั้งให้ครอบคลุมทุกกระบวนงานเทียบเท่ากับการปฏิบัติงานผ่านเครื่อง GFMIS Terminal โดยการบันทึกข้อมูลผ่าน Web Online ซึ่งในระยะแรกจะเริ่มด้วยระบบจัดซื้อจัดจ้างเป็นระบบแรก และจะขยายผลไปยังระบบอื่นๆ จนครบทุกระบบงาน
ในวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ.2552 กรมบัญชีกลางได้จัดโครงการประชุมชี้แจงระบบ Web Online ขึ้น บรรยากาศของผู้ร่วมประชุมชี้แจง พบว่า มีส่วนราชการมากกว่า 350 คน เข้าร่วมฟังการชี้แจงเกี่ยวกับระบบดังกล่าว โดยมีหน่วยงานเจ้าภาพคือ สำนักกำกับและพัฒนาระบบการบริหารการเงินการคลังภาครัฐแบบอิเล็กทรอนิกส์ ร่วมกับกองพัฒนาทรัพยากรบุคคลร่วมด้วยช่วยกัน

ผู้เขียนในฐานะคนกรมบัญชีกลาง ขอเอาใจช่วยให้ระบบนี้มีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา และขยายขอบเขตการไปยังระบบอื่นๆ จนครบทุกระบบงานเร็วที่สุด เพื่อจะได้เป็นระบบที่เป็นกลไกในการใช้จ่ายเงินของแผ่นดินที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในห้วงเวลาของการดำเนินการตาม แผนงาน/โครงการภายใต้แผนปฏิบัติการไทยเข้มแข็ง....

* ผู้อ่านสามารถสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับระบบ GFMIS เพิ่มเติมได้ที่ http://www.gfmis.go.th/index.html

การพัฒนาตนเอง : แนวทางการพัฒนาที่น่าสนใจ

การพัฒนาตนเอง : แนวทางการพัฒนาที่น่าสนใจ

แนวคิดพื้นฐานในการพัฒนาตนเอง
1. มนุษย์ทุกคนมีเอกลักษณ์ มีศักยภาพ มีคุณค่าสามารถฝึกหัดพัฒนาตนได้ในทุกเรื่อง
2. ไม่มีใครที่มีความสมบูรณ์ไปหมดทุกด้าน
3. แม้จะไม่มีใครรู้จักตัวเองได้ดีเท่าตัวเอง แต่ในบางเรื่องตนเองก็ไม่สามารถจัดการปรับเปลี่ยนได้ด้วยตนเอง
4. การควบคุมสิ่งแวดล้อมทางกายภาพและทางสังคม กับการควบคุมความคิด ความรู้สึกและการกระทำของตนเอง มีผลกระทบซึ่งกันและกัน
5. อุปสรรคสำคัญของการปรับปรุงและพัฒนาตนเอง คือ การที่บุคคลไม่ยอมปรับเปลี่ยนวิธีคิด วิธีการปฏิบัติ ไม่สร้างนิสัยและฝึกทักษะใหม่ ๆ ที่จำเป็น
6. การพัฒนาตนเองดำเนินการได้ทุกเวลาเมื่อต้องการหรือพบปัญหาข้อบกพร่อง

หลักการพัฒนาตนเอง
1. หลักการพัฒนาตนเองตามแนวคิดจิตวิทยาพฤติกรรมนิยม
1) หลักการพัฒนาตนเองตามแนวพฤติกรรมนิยมที่เป็นการเรียนรู้อันเนื่องจากผลกรรมหรือเงื่อนไขของการกระทำ ซึ่งมีทั้งผลกรรมเชิงบวก ได้แก่ การเสริมแรง และผลกรรมเชิงลบ คือ การลงโทษ
2) หลักการพัฒนาตนเองตามแนวพฤติกรรมนิยมที่เป็นการเรียนรู้ทางสังคม แบนดูร่า (Bandura, 1969) ได้พัฒนาแนวคิดนี้จากความเชื่อถือที่ว่า บุคคลสามารถเรียนรู้พฤติกรรมใหม่จากประสบการณ์ตรงหรือประสบการณ์ทางอ้อม โดยบุคคลเรียนรู้จากผลกรรมและวิธีการเลียนแบบ แบนดูร่าให้ความสำคัญในกระบวนการเรียนรู้จากผลกรรม ซึ่งทำหน้าที่หลายประการ ทั้งเป็นการให้ข้อมูล การจูงใจและการเสริมแรงด้วย ส่วนการเลียนแบบ ประกอบด้วยการใส่ใจ การจำ การกระทำทางกาย และการจูงใจ นอกจากนั้นแบบดูร่ายังเน้นด้วยว่า การเรียนรู้ทางสังคมเป็นกระบวนการทางปัญญาด้วย โดยมีส่วนประกอบที่สำคัญได้แก่ ความเชื่อมั่นในเงื่อนไข ความคาดหวังในความสามารถของตนและผลที่เกิดขึ้น

2. หลักการพัฒนาตนเองตามแนวพุทธศาสตร์
การพัฒนาคนตามหลักพุทธศาสตร์มุ่งการกระทำให้ตนมีความสุขด้วยตนเองมากกว่าการพึ่งพาวัตถุ พระเทพเวทีได้เสนอวิธีการที่จะพัฒนาตนไปสู่การมีวิถีชีวิตที่ดีงามถูกต้อง ซึ่งเรียกว่าเป็นรุ่งอรุณแห่งการพัฒนาตน มี 7 ประการ ดังนี้
ประการที่ 1 รู้จักเลือกหาแหล่งความรู้และแบบอย่างที่ดี ได้แก่ การรู้จักใช้สติปัญญาในการวิเคราะห์ พิจารณาและเลือกแหล่งความรู้ที่ดี เริ่มจากการเลือกคบคนดี เลือกแบบอย่างที่ดี เลือกบริโภคสื่อและข่าวสารข้อมูลต่าง ๆ ที่มีคุณค่า การพัฒนาชีวิตเช่นนี้ เรียกว่าความมีกัลป์ยานมิตร (กัลยาน มิตตา)
ประการที่ 2 รู้จักจัดระเบียบชีวิต และอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างเรียบร้อย มีการวางแผนและจัดการกิจการงานต่าง ๆ อย่างมีระบบ ระเบียบ เรียกว่า ถึงพร้อมด้วยศีล (ศีลสัมปทา)
ประการที่ 3 ถึงพร้อมด้วยแรงจูงใจให้สร้างสรรค์ หมายถึง มีความสนใจ มีความพึงพอใจ มีความต้องการจะสร้างสรรค์ กิจการงานใหม่ ๆ ที่เป็นความดีงาม หรือยังประโยชน์ต่อชีวิต และสังคม เรียกว่า ถึงพร้อมด้วยฉันทะ (ฉันทสัมปทา)
ประการที่ 4 ความมุ่งมั่นพัฒนาตนให้เต็มศักยภาพ มนุษย์มองภาพไม่ดีของตนว่าสามารถพัฒนาได้ ก็จะมีความงอกงามจนที่ที่สุดแห่งความสามารถของตน เรียกว่า ทำตนให้ถึงพร้อม (อัตคสัมปทา)
ประการที่ 5 ปรับทัศนคติและค่านิยมให้เหมาะสมกับการดำเนินชีวิตที่ดีงาม เอื้อต่อการเรียนรู้ และทำให้สติปัญญางอกงามขึ้น เรียกว่า กระทำความเห็นความเข้าใจให้ถึงพร้อม (ทิฏฐิสัมปทา)
ประการที่ 6 การมีสติ กระตือรือร้น ตื่นตัวทุกเวลา หมายถึง การมีจิตสำนึกแห่งความไม่ประมาท เข้าใจการเปลี่ยนแปลงของชีวิตและสภาพแวดล้อม เห็นคุณค่าของเวลา และใช้เวลาอย่างคุ้มค่า เรียกว่า ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท (อัปปมาทสัมปทา)
ประการที่ 7 การรู้จักแก้ปัญหาและพึ่งตนเอง จัดการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบด้วยความคิดวิจารณญาณญาณตามเหตุปัจจัยด้วยตัวเอง เรียกการคิดแบบนี้ว่า โฮนิสสมนสิการ (โฮนิโสมนสิการสัมปทา)
นอกจากนี้ พระธรรมปิฏก ได้ให้แนวทางการพัฒนาชีวิตที่ยั่งยืน พอประมวลเป็นเทคนิคการพัฒนาตนที่บุคคลพึงฝึกหัดพัฒนา ได้แก่ ความเชื่อในการฝึกฝนพัฒนาคน การมีศีลและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของสังคม ฝึกการเพิ่มภาวะอิสระจากวิกฤตภายนอก บริจาคและสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน ฝึกสมาธิเพื่อการสร้างพลังจิตที่เข้มแข็ง ฝึกพัฒนาปัญหาให้มีความเข้าใจชีวิตและโลกที่แท้จริง เพื่อนำไปสู่ความเป็นอิสระเหนือความสุขและความทุกข์ คือ การฝึกวิปัสสนากรรมฐาน ผู้สนใจควรศึกษาเพิ่มเติมในเรื่องการฝึกสมาธิและวิปัสสนากรรมฐานจากแนวการพัฒนาจิตตามหลักพุทธศาสตร์ได้อย่างกว้างขวาง

ขั้นตอนการพัฒนาตนเอง
1. สำรวจพิจารณาตนเอง
2. วิเคราะห์ จุดเด่น - จุดบกพร่อง
3. กำหนดปัญหาและพฤติกรรมเป้าหมาย
4. รวบรวมข้อมูลพื้นฐาน
5. เลือกเทคนิควิธีและวางแผน
6. ทดลองปรับปรุงพัฒนา
7. ประเมินผลและขยายผลการพัฒนา

การสร้างโปรแกรมการปรับปรุงและพัฒนาตนเอง
1. การเตรียมดำเนินการหรือการปรับความเชื่อแนวคิด
1) ทบทวนและยอมรับแนวคิด ความเชื่อเกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง
2) สำรวจและนำเสนอผลการสำรวจพิจารณาตนเองด้านต่าง ๆ
3) วิเคราะห์และสรุปผลการวิเคราะห์ลักษณะพฤติกรรม หรือบุคลิกภาพที่ต้องการพัฒนา
4) กำหนดพฤติกรรมเป้าหมายให้ชัดเจน
5) เลือกวิธีการหรือเทคนิคในการปรับปรุงและพัฒนาตนเองที่สอดคล้องกับสภาพปัญหาและความต้องการหรือพฤติกรรมเป้าหมาย
6) กำหนดแผนการปรับปรุงพัฒนาตนเองภายใต้เวลา สถานการณ์แวดล้อม และเงื่อนไขการพัฒนา

2. กระบวนการพัฒนาตนเอง หมายถึง การปฏิบัติทดลองปรับปรุงและพัฒนาตนเองตามแผนงาน เมื่อมีการปฏิบัติทดลองไประยะหนึ่ง ผู้ทดลองก็ควรจะสังเกตและประเมินผลเป็นระยะ ๆ ด้วย ถ้าพบปัญหาหรืออุปสรรค ก็วิเคราะห์และปรับปรุงใหม่ ดำเนินการฝึกหัดหรือการพัฒนาก็ดำเนินการประเมินผลครั้งสุดท้าย ถ้าไม่บรรลุผลสำเร็จก็อาจวิเคราะห์ปัญหาและหาวิธีการปรับปรุงใหม่ ถ้าบรรลุผลสำเร็จดี ก็ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องและมั่นคง และอาจขยายผลไปยังการพัฒนาเรื่อง อื่น ๆ ได้อีกต่อไป
3. ผลการพัฒนาตนเอง หรือการบรรลุผลสำเร็จของพฤติกรรม เป้าหมายนั่นเอง อาจจะอยู่ในเรื่องบุคลิกภาพทั้งภายในและภายนอกที่พัฒนาขึ้น พฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสมเพิ่มขึ้น ความสามารถในการคิด การตัดสินใจ หรือการแก้ปัญหาที่มีคุณภาพมากขึ้น มีความฉลาดทางอารมณ์เพิ่มขึ้น สามารถควบคุมตนเองหรือบริหารเวลาได้ดีขึ้น รวมทั้งความสามารถดำรงชีวิตและทำงานร่วมกับผู้อื่นได้อย่างราบรื่น และร่วมมือช่วยเหลือสังคมได้กว้างขวางขึ้น เป็นต้น

ผู้เขียนหวังว่า ข้อมูลนี้ จะส่งเสริมและสนับสนุนให้ผู้อ่านได้พัฒนาตนเองมากขึ้น

ซึ่งทุกวันนี้ผู้เขียนเองก็พัฒนาตนเองด้วยตนเองเสียเป็นส่วนใหญ่ ด้วยการเรียนรู้ ค้นคว้า สืบค้นจากแหล่งความรู้ที่มีอยู่

และต้องขอขอบคุณผู้ที่ให้ข้อมูลเพื่อการพัฒนาตนเองในครั้งนี้มา ณ โอกาสนี้

หลักธรรมการทำงานในมุมนักจิตวิทยา

ผู้เขียนได้อ่านบทความของนายแพทย์วิทยา นาควัชระ แพทย์ด้านจิตวิทยา ที่ได้แนะนำ วิธีทำงานให้สนุกสนานกับงานประจำ... ซึ่งหากพิจารณาให้ดีแล้วก็มีธรรมเป็นพื้นฐาน โดยสิ่งที่นายแพทย์วิทยานำเสนอ คือ

1. อย่าคิดว่าจะได้งานที่ถูกใจมากๆ หรือดีมากๆ เพราะทุกอย่างในโลกล้วนมีข้อตำหนิทั้งนั้น ให้ลดความคาดหวังลงมีงานทำก็ดีถมไปแล้ว ได้ทั้งเงิน ตำแหน่ง และอำนาจ 2.ให้คิดว่างานเป็นหน้าที่อย่างหนึ่งของชีวิต เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนจำเป็นต้องทำและอย่าคิดว่าการทำงานจะสนุกสนานเหมือนการเล่น เพราะนั่นเป็นความคิดของเด็กที่ไม่โต 3.แบ่งชีวิตเป็น 3 ส่วน คือ การทำงาน การนอนหลับพักผ่อน และการหาความบันเทิงใส่ตัว จงทำให้ครบทุกส่วนอย่างสมดุลกัน ไม่เอียงไปส่วนใดส่วนหนึ่งมากเกินไป 4.ตั้งความหวังในการทำงานให้เป็น คุณควรทำงานทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อย แม้จะไม่สมบูรณ์เต็มร้อยก็ตาม ยอมรับความจริงในคุณภาพของเพื่อนร่วมงาน รวมถึงขีดจำกัดของตัวคุณเองด้วย 5.รักษาสุขภาพจิตของตัวเองและเพื่อนร่วมงาน รู้จักยืดหยุ่น รู้จักการรอคอย รู้จักแพ้และชนะหวังดีต่อกัน 6. มีมนุษยสัมพันธ์ ต้องรู้จักสร้างเพื่อนร่วมงาน (ที่ดี) ไม่ใช่สร้างแต่ผลงาน ต้องให้กำลังใจ และชมคนอื่นเป็นด้วย 7. รู้จักพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ ทั้งทักษะการทำงานและความรู้ ความคิดอ่าน โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับงาน เพราะข้อมูลข่าวสารสมัยนี้เปลี่ยนแปลงเร็ว คุณต้องทันสมัยอยู่เสมอ 8.รู้จักการให้ (Give) และการให้อภัย (Forgive) ต้องใช้บ่อยๆ ด้วยถึงจะดี 9. ทำงานด้วยสติและปัญญา หัดพอใจกับงานที่ทำ รู้จักชมหรือให้กำลังใจตัวเอง

ท่านอ่านแล้ว คิดว่าอย่างไร แต่ผู้เขียนคิดว่า หากปฏิบัติได้ก็ทำงานสนุก และสนุกไปกับงาน..

ท้ายนี้ มีคติธรรมที่อ่านแล้ว ผู้เขียนเห็นว่า สามารถนำมาเป็นแนวทางการปฏิบัติงานได้ โดยเฉพาะผู้รู้ทั้งหลาย "สติปัญญา มันต้องคู่กับเมตตา รู้จักดับทุกข์แก่ตนแล้วก็ต้องช่วยเหลีอผู้อื่นให้ดับทุกข์ได้ด้วย..."